Nagłówek

FAQ

FAQ
Procedura uproszczona, nazywana także "procedurą oświadczeniową" pozwala obywatelowi jednego z 5 państw: Republiki Armenii, Republiki Białorusi, Republiki Gruzji, Republiki Mołdawii i Ukrainy wykonywać pracę w Polsce przez 6 miesięcy w okresie 12 następujących po sobie miesięcy bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę.
Warunkiem skorzystania z procedury uproszczonej jest zarejestrowanie przez pracodawcę we właściwym ze względu na miejsce stałego pobytu lub siedzibę podmiot upowierzającego pracę powiatowym urzędzie pracy oświadczenia o zamiarze powierzenia wykonywania pracy cudzoziemcowi, oraz posiadanie przez cudzoziemca dokument potwierdzający tytuł pobytowy w RP, uprawniający go do wykonywania pracy na terytorium RP.

Więcej informacji na stronie Powierzenie pracy na podstawie oświadczenia.
Ważność zezwolenia na pracę może zostać przedłużona pod warunkiem złożenia odpowiedniego wniosku nie później niż miesiąc przed wygaśnięciem zezwolenia. W przypadku zezwoleń typu A informacja o lokalnym rynku pracy nie jest potrzebna jeśli pozycja/zawód pracownika pozostają niezmienione.
Do powiatowego urzędu pracy pracodawca powinien złożyć wniosek o zawarcie umowy o zorganizowanie stażu, w którym podane będą:
  • dane organizatora stażu: nazwa firmy lub imię i nazwisko, siedziba, miejsce prowadzenia działalności oraz dane osoby reprezentującej firmę,
  • liczba pracowników firmy,
  • liczba stanowisk przewidzianych dla stażystów,
  • dane opiekuna bezrobotnego,
  • proponowany okres odbywania stażu, nie krótszy niż 3 miesiące,
  • nazwa zawodu, komórka organizacyjna i stanowisko pracy stażysty oraz opis zadań zawodowych,
  • wykształcenie i predyspozycje psychofizyczne wymagane od kierowanych na staż.
Pracodawca może we wniosku wskazać bezrobotnego, którego chce przyjąć na staż podając jego imię nazwisko.
Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy to pomoc finansowa udzielana przez Powiatowy Urząd Pracy w związku z utworzeniem lub doposażeniem stanowiska pracy i zatrudnieniem na tym stanowisku skierowanej przez Urząd osoby bezrobotnej przez okres co najmniej 24 miesięcy.

Powiatowy urząd pracy może zwrócić koszty wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy w wysokości określonej w zawartej umowie, nieprzekraczające 6-krotnego przeciętnego wynagrodzenia brutto.

Otrzymane środki można przeznaczyć w szczególności na: zakup środków trwałych, zakup urządzeń, maszyn, w tym środków niezbędnych do zapewnienia zgodności stanowiska pracy z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii.
 
Warunki przyznawania refundacji określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 kwietnia 2012r. (Dz. U. z 2012r. Poz. 457 ze zm.)  w sprawie dokonywania z Funduszu Pracy refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania środków na podjęcie działalności gospodarczej.
Pracodawca zainteresowany zamówieniem szkolenia dostosowanego do jego potrzeb w ramach trójstronnej umowy szkoleniowej, składa w powiatowym urzędzie pracy właściwym ze względu na siedzibę pracodawcy albo miejsce prowadzenia działalności, wniosek zawierający:
  • nazwę pracodawcy, adres siedziby i miejsce prowadzenia działalności;
  • oznaczenie przeważającego rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej według Polskiej Klasyfikacji Działalności;
  • wskazanie pożądanego poziomu i rodzaju wykształcenia lub kwalifikacji kandydatów na szkolenie;
  • wskazanie zakresu umiejętności, uprawnień, kwalifikacji do uzyskania w wyniku szkolenia;
  • wskazanie liczby uczestników szkolenia.
Wniosek zawierać może także wskazanie preferowanego realizatora szkolenia, terminu i miejsca realizacji. Do wniosku pracodawca dołącza:
  • zobowiązanie do zatrudnienia bezrobotnych skierowanych na szkolenie na okres co najmniej 6 miesięcy w trakcie lub po ukończeniu szkolenia lub po zdaniu egzaminu, jeśli został przeprowadzony;
  • zaświadczenia lub oświadczenie o pomocy de minimis.
Pracodawca chcąc otrzymać refundację, składa odpowiedni wniosek w Powiatowym Urzędzie Pracy.

Wniosek o refundację kosztów składek na ubezpieczenia społeczne należy złożyć przed zatrudnieniem osoby bezrobotnej. Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku przez Powiatowy Urząd Pracy oraz podpisaniu umowy określającej warunki refundacji, możliwe jest zatrudnienie skierowanej osoby bezrobotnej.
Zgodnie z art. 45 TFUE swobodny przepływ pracowników opiera się na równym traktowaniu obywateli państw UE w zakresie wynagrodzenia oraz innych warunków pracy i zatrudnienia.

Osoby posiadające obywatelstwo państwa członkowskiego UE, Europejskiego Obszaru Gospodarczego i Szwajcarii mogą podejmować pracę w Polsce bez konieczności uzyskania pozwolenia na pracę.

Należy pamiętać, że każdy obywatel UE, EOG lub Szwajcarii oraz członek jego rodziny niebędący obywatelem tych państw, może przebywać na terytorium Polski do 3 miesięcy, bez konieczności zarejestrowania pobytu. W tym okresie każdy obywatel UE, EOG lub Szwajcarii jest obowiązany posiadać ważny dokument podróży lub inny ważny dokument potwierdzający jego tożsamość i obywatelstwo. Członek rodziny niebędący obywatelem tych państw, obowiązany jest posiadać ważny dokument podróży oraz wizę, jeśli jest wymagana.

Jeżeli pobyt na terytorium Polski jest dłuższy niż 3 miesiące to każdy obywatel UE, EOG lub Szwajcarii jest obowiązany zarejestrować swój pobyt, a członek rodziny niebędący obywatelem tych państw jest obowiązany uzyskać kartę pobytu członka rodziny obywatela UE, EOG lub Szwajcarii. Więcej informacji znajdziesz na stronie Sieci Europejskich Ofert Pracy - EURES Polska.
Prace interwencyjne to zatrudnienie bezrobotnego przez pracodawcę (czyli przez jednostkę organizacyjną, chociażby nie posiadała osobowości prawnej, a także osobę fizyczną, jeżeli zatrudniają one co najmniej jednego pracownika) lub przedsiębiorcę niezatrudniającego pracownika, które nastąpiło w wyniku umowy zawartej z starostą i ma na celu wsparcie osób bezrobotnych.
Pomoc udzielana pracodawcom i przedsiębiorcom w ramach prac interwencyjnych jest udzielana zgodnie z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.
Prace społecznie użyteczne to instrument rynku pracy przeznaczony wyłącznie dla bezrobotnych bez prawa do zasiłku korzystających ze świadczeń pomocy społecznej, a także dla osób biorących udział w kontrakcie socjalnym, indywidualnym programie usamodzielnienia, lokalnym programie pomocy społecznej lub indywidualnym programie zatrudnienia socjalnego, jeżeli podjęły uczestnictwo w tych formach w wyniku skierowania powiatowego urzędu pracy na podstawie art. 50 ust. 2.

Listę osób uprawnionych, które mogą być kierowane do wykonywania prac społecznie użytecznych na terenie gminy, sporządza kierownik ośrodka pomocy społecznej.

Prace te są organizowane przez gminę w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej, organizacjach lub instytucjach statutowo zajmujących się pomocą charytatywną lub na rzecz społeczności lokalnej - na podstawie porozumienia zawartego między starostą a gminą, na rzecz której prace społecznie użyteczne będą wykonywane.
Roboty publiczne to zatrudnienie bezrobotnego w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy przy wykonywaniu prac organizowanych przez powiaty – z wyłączeniem prac organizowanych w urzędach pracy, gminy, organizacje pozarządowe statutowo zajmujące się problematyką ochrony środowiska, kultury, oświaty, kultury fizycznej i turystyki, opieki zdrowotnej, bezrobocia oraz pomocy społecznej, a także spółki wodne i ich związki, jeżeli prace te są finansowane lub dofinansowane ze środków samorządu terytorialnego, budżetu państwa, funduszy celowych, organizacji pozarządowych, spółek wodnych i ich związków.
Pracodawca musi uzyskać informację starosty o lokalnym rynku pracy, która potwierdza brak możliwości zrealizowania jego potrzeb kadrowych w oparciu o rejestry osób bezrobotnych i poszukujących pracy. W tym celu należy zgłosić ofertę pracy do urzędu pracy właściwego ze względu na miejsce wykonywania pracy. Oferta nie powinna zawierać wymagań wyższych niż normalnie wymagane dla określonej pozycji (np. znajomość języka obcego w przypadku gdy nie jest to konieczne na danym stanowisku). W przypadku braku zarejestrowanych bezrobotnych o odpowiednich kwalifikacjach, PUP wydaje w ciągu 14 dni od zgłoszenia oferty odpowiednią informację. W przypadku odnalezienia potencjalnie zainteresowanych bezrobotnych lub szukających pracy, PUP organizuje między nimi rekrutację i wydaje informację w terminie nie dłuższym niż 21 dni od dnia złożenia oferty.

Informacja z PUP zawiera opinię na temat porównywalności proponowanego wynagrodzenia z poziomem zarobków na lokalnym rynku pracy.

Niezależnie od sytuacji na rynku pracy wymagane jest, aby zagraniczny pracownik otrzymywał wynagrodzenie nie niższe niż płace pracowników lokalnych na porównywalnym stanowisku.

Zezwolenie typu A wydawane jest na okres do 3 lat, jednak dla osób zatrudnianych w Polsce po raz pierwszy okres ten może być skrócony, według kryteriów określonych w lokalnych uregulowaniach.

W niektórych sytuacjach uzyskanie ww. informacji starosty nie jest wymagane. Dotyczy m.in. to stanowisk lub zawodów określonych w liście zawodów deficytowych publikowanych przez wojewodów, obywateli Armenii, Białorusi, Gruzji, Mołdowy i Ukrainy wykonujących prace pielęgnacyjno-opiekuńcze lub jako pomoc domowa oraz obywateli tych 5 krajów, którzy do tej pory pracowali na podstawie oświadczenia o zamiarze powierzenia wykonywania pracy przez przynajmniej 3 miesiące, trenerów lub sportowców wykonujących pracę na rzecz klubu sportowego i in.
W celu zatrudnienia cudzoziemca jako członka zarządu, firma musi wykazać poprzez odpowiednie dokumenty, że przynosi ona zyski (poziom rocznych zysków powinien przekraczać wysokość przeciętnego rocznego wynagrodzenia) oraz kreuje miejsca pracy (przynajmniej dwie osoby nie potrzebujące zezwolenia na pracę) – lub ma potencjał do osiągnięcia tych celów, przyczyniając się do importu nowych technologii lub innowacji.

Zezwolenie typu B wydawane jest na standardowy okres (do 3 lat), ale członkowie zarządów przedsiębiorstw zatrudniających powyżej 25 osób mogą starać się o wydanie zezwolenia na okres do 5 lat.
Typ C - dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę u pracodawcy zagranicznego, delegowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 30 dni w roku kalendarzowym.

Typ D - dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę u pracodawcy zagranicznego, nie posiadającego oddziału, zakładu lub innej formy zorganizowanej działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, delegowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu realizacji usługi o charakterze tymczasowym i okazjonalnym (usługa eksportowa).

Typ E - dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę u pracodawcy zagranicznego, delegowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 3 miesiące w ciągu kolejnych 6 miesięcy w innym celu, niż wskazany w pkt C i D.

Pracownicy delegowani w ramach transferów wewnątrzkorporacyjnych, podobnie jak wszyscy pracownicy delegowani, muszą mieć zapewnione warunki zatrudnienia nie gorsze niż określone w polskim ustawodawstwie pracy w sferach takich jak czas pracy, nadgodziny, płaca minimalna, BHP, prawa rodzicielskie itp.

Ponadto, obywatele państw trzecich delegowani do Polski powinni otrzymywać wynagrodzenie na poziomie nie niższym niż 70 procent średniej płacy w regionie w którym spodziewane jest wykonywanie przez nich pracy.

Pracodawca zagraniczny zobligowany jest do wyznaczenia przedstawiciela w Polsce, który gromadzi podstawowe dokumenty związane z zatrudnieniem, umożliwiające sprawdzenie, czy ww. warunki zostały spełnione (ewidencja czasu pracy, umowy, dowody płatności itp.)

W przypadku usług eksportowych (typ D) aplikujący musi dostarczyć szczegółowe informacje na temat umowy.
Jeśli jesteś pracodawcą i chcesz zamieścić ogłoszenie o wolnym stanowisku, skorzystaj z tej strony.

Poszukując kandydata na wolne miejsce pracy pracodawca może zgłosić ofertę pracy do jednego powiatowego urzędu pracy – właściwego ze względu na jego siedzibę albo miejsce wykonywania pracy albo innego wybranego przez siebie urzędu. Urząd, który przyjmie ofertę bierze na siebie zadania w zakresie upowszechniania tej oferty, kontaktów z pracodawcą i osobami zarejestrowanymi oraz kierowania zarejestrowanych do pracodawcy.

Zgłaszając ofertę pracodawca może nie wyrazić zgody na podawanie do wiadomości publicznej informacji umożliwiających jego identyfikację przez osoby niezarejestrowane w powiatowym urzędzie pracy. Taka oferta będzie udostępniona w pełnym zakresie wyłącznie tym bezrobotnym lub poszukującym pracy, którzy spełniają wymagania określone w ofercie i których powiatowy urząd pracy skieruje do pracy u tego pracodawcy.

Powiatowy urząd pracy nie może przyjąć oferty pracy, jeżeli pracodawca zawarł w ofercie pracy wymagania, które naruszają zasadę równego traktowania w zatrudnieniu w rozumieniu przepisów prawa pracy i mogą dyskryminować kandydatów do pracy, w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie lub orientację seksualną.

Powiatowy urząd pracy może odmówić przyjęcia oferty pracy, jeżeli pracodawca w okresie 365 dni przed dniem zgłoszenia oferty pracy został ukarany lub skazany prawomocnym wyrokiem za naruszenie przepisów prawa pracy albo jest objęty postępowaniem dotyczącym naruszenia przepisów prawa pracy.
Strona 2 z 2
— 25 pozycji na stronie
26 - 39 z 39.